iVamos Rafael!

katarzynka

Zaciskałam kciuksy, modliłam się i wierzyłam, że da radę - i dał Weedman

Choć niemało przyczynił się do tego Fed i jego strach przed Rafą [oj oj sławetny 'kompleks Nadala' jednak dawał o sobie znać...]

Roger się popłakał ze smutku, a Rafa widząc to też łzę otarł, chopaki na medal Wink

Ale ale, nie wiem czy też to zauważyłyście, że się Hiszpan jakoś mało uśmiechał... może to zmęczenie? Bo najpierw 5 a dziś ponad 4 godziny na korcie, to musi być wszystko w Nim i potrzeba czasu, żeby 'zeszło'.

Jestem szczęśliwa, a ta wygrana nastawia mnie niesamowicie pozytywnie na trudny nadchodzącego tygodnia Very Happy

P.S. w wątku o piłce ręcznej Wink

as

Katarzynko- ja myślę, że Rafa się mało uśmiechał z jednego powodu- Federera. Obaj bardzo się szanują i myślę, że Rafie tak zwyczajnie po ludzku było niezręcznie wyrażać radość widząc, jak przeciwnik bardzo przeżywa porażkę. Płaczący mężczyzna... nieczęste to zjawisko.
Pełen szacunek dla obydwóch, zapewnili nam piękne widowisko. Wesoly

Wisełka

Ja cie kręcę!
ale jajca! Hyhy

to co? Jeszcze tylko US Open

a'propos 1/2 - cudowny był ten moment, kiedy Raf przeszedł przez siatkę do Verdasco! W ogóle tylko on mógł wygrać 2 mecze, które trwały blisko 9h (?)!

PS. Boże! Fred stał się człowiekiem! Pray

szkoda mi się go zrobiło... Smutny

magnum44

Nie blisko 9 h, tylko ponad 10 h! No! Gdyby nie ten okropny US Open, to Rafa mialby 4 szlemy z rzedu...
Ale i tak przerosl Federera, ktos sie nie zgadza? Guy with axe

Wisełka

Ja się zgadzam! (ale mogę Ci pomóc kogoś ścigać

)
Prędzej Raf wygra US Open niż Fred RG

as

No, Rafa miałby już tzw. "Serena Slam" (Serena wygrała RG, Wimbla i USOpen w 2002 i AO w 2003. Wesoly

Ale wierzę, że uda mu się ciachnąć klasycznego Szlema. Wesoly

W tym roku. Wesoly

Kathy

Hej, hej kogo chcecie ścigać Laughing

Do wszelkiego typu porównań podchodzę sceptycznie, a właściwie to ich nie lubię, bo wszelkiego typu porównania prowadzą tylko do jednego do kłótni, a tego chciałabym uniknąć i na tym zakończę.

Finał i półfinał..nie zdążyłam jeszcze odetchnąć po półfinale i znowu to samo, takie nagromadzenie emocji jest niebezpieczne dla zdrowia, powinno być zabronione

a tak na poważnie, to jestem pełna podziwu dla Verdasco. To co zrobił w tym turnieju było niesamowite, a mecz z Rafaelem był tylko wisienką na torcie. Brawo Nando! Rewelacyjne spotkanie, ostatni tak fantastyczny mecz oglądałam podczas finału Wimbledonu, tam było wszystko, od fantastycznych wymian, sztuczek technicznych po bardzo sympatyczne zakończenie.
Jakby mecz finałowy określić jednym słowem, to zdecydowanie: dreszczowiec.

Roger..zawsze był człowiekiem tylko nie wszyscy ten dosyć znaczący fakt zauważali i widzieli tylko 'maszynę' która wygrywa turniej po turnieju bez kszty emocji na twarzy, a tak nie jest..

Ceremonia..ryczałam jak bóbr, najpierw przyczynił się do tego Roger i Jego łzy jakże znaczące, a potem Rafa który podszedł do Niego i normalnie w świecie przytulił. Cudowne to było, najlepsze z możliwych zachowanie Rafy.
Roger nie płakał ze smutku tylko z niemocy i to Jego wymowne it's killing me. Wiedział, że ma ogromną szansę wyrównać rekord wielkiego Samprasa i dokonać tego wygrywając finał z największym rywalem..A rywal okazał się wspaniałym przyjacielem I niesłychanie skromnym człowiekiem, on który przed chwilą wygrał finał Wielkiego Szlema mówi, że Roger jest najlepszym tenisistą i jest pewien, że poprawi rekord Pete'a. Powinni się uczyć niektórzy

I ja też mam nadzieję że pobije ten rekord Wesoly

tylko nie duście